Αυτό κι αν είναι απίστευτο. Από τη μία, η δημοτική αρχή και ο Γιάννης Ζαμπούκης που ηττάται με ποικίλους τρόπους και μονίμως από τον αντίπαλο του.
Από την άλλη, η μεγάλη παράταξη του Βαγγέλη Λαμπάκη που κινείται με μαθηματική ακρίβεια εναντίον της δημοτικής αρχής και του Γιάννη Ζαμπούκη – υπολογισμένα, με μηδενικά περιθώρια απόκλισης των στόχων της και τακτικές που θα ζήλευαν τα μεγάλα κόμματα.
Κατάφεραν το ακατόρθωτο και οι δύο. Ο μεν πρώτος, πανίσχυρος μετά την εκλογή του, τώρα ολομόναχος και αποταγμένος της πολιτικής τέχνης, ο δε δεύτερος, ανίσχυρος μετά την ήττα του, τώρα παντοδύναμος και κύριος των δυνάμεων του.
